Η εξασθένηση και τα γεράματα του σκύλου, δυστυχώς, έρχονται γρήγορα. Για να τον βοηθήσουμε να τα βγάλει πέρα σε αυτή τη δύσκολη φάση, θα πρέπει να γνωρίζουμε τι να προσέξουμε και να δράσουμε έγκαιρα με την καθοδήγηση του κτηνιάτρου.
Τα σημάδια του γήρατος που γίνονται άμεσα αντιληπτά, είναι αυτά που οφείλονται στην άμεση αλλοίωση των αισθητήριων ικανοτήτων του σκύλου και τη μείωση της γενικής του δραστηριότητας.
Καθώς αρχίζει να γερνά ο σκύλος:
- Γίνεται απαθής, με μία τάση να κοιμάται συνεχώς.
- Δεν υπακούει εύκολα, εξαιτίας της μείωσης της οπτικής και ακουστικής του ικανότητας.
- Μπορεί να γίνει ευερέσθιτος και γκρινιάρης.
- Χάνει σταδιακά τη ζωηρότητά του και τη χαρά της ζωής.
- Αισθάνεται να αδυνατούν η ακοή, η όραση, η όσφρησή του, πράγμα στο οποίο οφείλεται και η εμφανής αδιαφορία του για πολλά πράγματα.
- Χάνει τα αντανακλαστικά του και την ικανότητα εκμάθησης.
- Δεν είναι και απίθανο να μπερδεύει ακόμα και τη μέρα με τη νύχτα κ.λπ.
Ανωμαλίες που μπορούν να αποφευχθούν
Όλα τα συμπτώματα που εμφανίζονται σταδιακά , δεν είναι αναπόφευκτα. Η υγιεινή ζωή, σε συνδυασμό με κάποιες ιατρικές προφυλάξεις μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τα συμπτώματα. Η επιστήμη όλο και συχνότερα προσανατολίζεται προς τη θεραπεία των διαταραχών συμπεριφοράς που προέρχονται από την εξασθένηση και τα γεράματα. Όταν αυτά τα συμπτώματα έχουν εντοπιστεί, η ιατρική, καθώς έχει προχωρήσει σήμερα τόσο, μας επιτρέπει να βελτιώσουμε σημαντικά το επίπεδο ζωής του ζώου, αλλά και των οικείων του. Υπάρχουν φάρμακα που δρουν, κυρίως βελτιώνοντας την οξυγόνωση του εγκεφάλου, χάρη στη αγγειοδιασταλτική τους δράση. Μερικά ζώα των οποίων η συμπεριφορά είναι πολύ διαταραγμένη, βρίσκουν με αυτά τα βοηθήματα μία δεύτερη νεότητα για αρκετούς μήνες.
Το πρόβλημα της αρθρίτιδας
Τα γέρικα σκυλιά υποφέρουν συχνά από πόνους των αρθρώσεων, που οφείλονται στην αρθρίτιδα.
Πρόκειται για μία νόσο εκφυλιστικού χαρακτήρα, για την οποία στην ουσία δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο πρόσκαιρη καταπράυνση. Στόχος αυτής της θεραπείας είναι η μείωση του πόνου και η διατήρηση της λειτουργίας των αρθρώσεων σε αποδεκτό επίπεδο.
Τα περισσότερα ζώα που υποφέρουν από αρθρίτιδα, γνωρίζουν στάδια οξείας αδιαθεσίας που διαδέχονται περιόδους βελτίωσης περισσότερο ή λιγότερο μακροχρόνιες.
Ο κύριος πόνος προέρχεται από φλεγμονές των περιαρθρικών ιστών. Τα αντιφλεγμονώδη είναι κατά συνέπεια τα μόνα φάρμακα που ανακουφίζουν αποτελεσματικά αυτήν την έξαρση του πόνου. Γνωρίζουμε πολύ καλά σήμερα τις ενδείξεις και τις αντενδείξεις αυτών των φαρμάκων, τα οποία παρ’ όλα αυτά, δεν παύουν να έχουν δευτερεύουσες επιπτώσεις πραγματικά σοβαρές.
Πρέπει λοιπόν να ακολουθήσουμε σχολαστικά τις οδηγίες του κτηνιάτρου και να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε αυτοβούλως μία θεραπευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη, που μάλιστα προορίζονται για ανθρώπινη χρήση και συνεπώς μερικά από αυτά δεν είναι καθόλου ανεκτά από το σκύλο.
Οι στοματο-οδοντικές διαταραχές
Η οδοντική πλάκα καθώς και η ουλίτιδα που επακολουθεί είναι επίσης αιτίες αδιαθεσίας, τις οποίες συχνά δεν λαμβάνουμε υπόψη.
Επομένως, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη στο στόμα του γέρου σκύλου. Η συσσώρευση οδοντικής πλάκας μπορεί εύκολα να αποφευχθεί με συνεχές βούρτσισμα και με τη βοήθεια μιας διατροφής που βασίζεται σε κροκέτες, οι οποίες διαστέλλονται και είναι πλούσιες σε κυτταρίνη.
Η όραση είναι ζωή
Τέλος, η αλλοίωση της οπτικής ικανότητας μπορεί να γίνει ουσιαστικό μειονέκτημα. Δεν είναι όμως πάντα αναπόφευκτη. Μερικές παθήσεις, όπως π.χ. ο καταρράκτης, μπορούν σήμερα να θεραπευτούν με επιτυχία.
Οι γέροι έχουν πέραση!
Η Κτηνιατρική επιστήμη, ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για τις διαταραχές που οφείλονται στο γήρας του σκύλου. Τα πρόσφατα επιτεύγματα στον τομέα της Κυνο-ιατρικής, δημιουργούν μία καινούργια και εντελώς ξεχωριστή ειδικότητα, η οποία δεν έχει μόνο ως σκοπό την παράταση ζωής των γηραιών ζώων, αλλά κυρίως τη βελτίωση του επιπέδου και της ποιότητας της ζωής τους.
Από πότε ο σκύλος αρχίζει να γερνά;
Πρέπει να προσδιορίσουμε τις τρεις κατηγορίες των σκύλων και να καθορίσουμε αντίστοιχα το σημείο έναρξης του γήρατος.
- Για σκύλους μικρόσωμης ράτσας (5 έως 10 κιλά κατά την ενηλικίωση), θα θεωρήσουμε γέρο ένα σκύλο περίπου από τα δέκα του χρόνια και μετά.
- Για σκύλους ράτσας μεσαίου μεγέθους (10-30 κιλά) τα ζώα αρχίζουν να γερνούν από τα 8,5 χρόνια περίπου.
- Για σκύλους μεγαλόσωμης ράτσας (πάνω από 30 κιλά) η αρχή του γήρατος είναι τα 7 χρόνια.
(αναδημοσίευση κατόπιν αδείας από το περιοδικό «Τα Σκυλιά μας και Εμείς»)
