Κόμικς και τετράποδοι χάρτινοι ήρωες!

Ένα ταξίδι γεμάτο αναμνήσεις στο μαγικό κόσμο των κόμικς με τους τετράποδους χάρτινους ήρωες των παιδικών μας χρόνων.

Μέσα από τις εικονογραφημένες σελίδες ξεπροβάλλουν το αγαπημένο βλαμμενόσκυλο, ο Ραν Ταν Πλαν, ο Σνούπυ με το σοφιστικέ – σκεπτόμενο ύφος και τον σύντροφό του, ένα τσουρομαδημενο πτηνό, ο Πλούτο και ο Γκούφυ του Ντίσνεϊ, ο Ιντεφιξ που έγλειψε την τελευταία σταγόνα από τη μαρμίτα με το μαγικό φίλτρο…

Χρόνια τώρα, παρακολουθούμε τις περιπέτειές τους και ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια. Οι ατάκες τους έχουν υιοθετηθεί από παρέες, οι συνήθειές τους έχουν στιγματίσει ολόκληρες γενιές, τα παθήματα και τα καμώματά τους έχουν δημιουργήσει «σχολή». Τα αγαπημένα τετράποδα, τα σκυλιά, ως χάρτινοι ήρωες στα κόμικς, έχουν κερδίσει με το σπαθί τους μία ζηλευτή θέση στη βιομηχανία του εντύπου και του θεάματος, αλλά κυρίως την πιο ζεστή και αγαπησιάρικη γωνιά στις καρδιές μας.

Η φιγούρα του σκύλου στα κόμικς είναι σε όλους γνωστή και οικεία. Τις περισσότερες φορές το τετράποδο παρουσιάζεται με ανθρώπινα συναισθήματα, ελαττώματα και χαρίσματα, γεγονός που το φέρνει ακόμη πιο κοντά στους αναγνώστες. Και όλοι αναγνωρίζουμε στους χαριτωμένους τετράποδους κάτι από εμάς τους ίδιους, κάτι από τον εαυτό μας.

Άλλωστε, όταν το όνομα Ραν Ταν Πλαν γίνεται συνώνυμο της ηλιθιότητας, τότε ο σκύλος που συντροφεύει τον Λούκυ Λουκ κερδίζει επάξια μία θέση στο πάνθεον των αθανάτων…

Από την άλλη, δεν σας έτυχε να συλλάβετε τον εαυτό σας να διακρίνεται από κρίσεις εργασιομανίας ενώ δεν σας κατεβαίνει καμιά ιδέα, και να αισθάνεστε σαν άλλος Σνούπυ που γράφει ακατάπαυστα το φοβερό και τρομερό του πόνημα;

Η επιτυχία των ηρωικών σκύλων που έγραψαν ιστορία, δεν θα μπορούσε φυσικά να μείνει αναξιοποίητη κι έτσι χιλιάδες προϊόντα από μπρελόκ και μπλουζάκια μέχρι γραφική ύλη και είδη οικιακής χρήσης με πρωταγωνιστές τους συγκεκριμένους ήρωες, έχουν πωληθεί μέχρι σήμερα, αποφέροντας κολοσσιαία ποσά στα ταμεία των εταιρειών που διατηρούν τα εμπορικά δικαιώματα.

Ποιοι είναι λοιπόν οι πιο γνωστοί και αντιπροσωπευτικοί σκύλοι – ήρωες που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι τους στα παιδικά όνειρα κι έχουν κάνει καριέρα μέσα από τις σελίδες των περιοδικών και των εφημερίδων αλλά και στον κινηματογράφο, κρατώντας μας συντροφιά ακόμη και σήμερα στα χρόνια της ώριμης ηλικίας (της λεγόμενης και… μετεφηβικής, αν θέλετε).

Κυρίες και κύριοι, «the show goes on!».

«Σνούπυ», ο φιλοσοφημένος

Ο Σνούπυ είναι ένα εξωστρεφές Μπηγκλ με τη δική του αφοπλιστική λογική, που ζωντάνεψε πριν από 55 χρόνια από το πενάκι του Τσαρλς Σουλντς. Ο Ουμπέρτο Έκο έχει πει για τον δημιουργό του Σνούπυ ότι είναι «Ποιητής με το Π κεφαλαίο». Τα καλλιτεχνικά γονίδια, όπως φαίνεται, κληρονομήθηκαν και στο Σνούπυ, ο οποίος εδώ και δεκαετίες παλεύει να γράψει το πολυπόθητο μυθιστόρημά του. Κολλάει, όμως, πάντα στην αρχή: «Ήταν μία νύχτα σκοτεινή και θυελλώδης…». Σας θυμίζει κάτι;

Είναι βιρτουόζος σε κάθε είδους προσπάθεια ο Σνούπυ, τουλάχιστον όταν ονειροπολεί ανάσκελα πάνω στο σπιτάκι του. Θεωρεί το αφεντικό του, τον Τσάρλυ Μπράουν, σαν το «στρογγυλοκέφαλο παιδί» που του φέρνει το φαΐ του, ενώ είναι αχώριστος σύντροφος του Γούντστοκ, του μικρού και… τσουρομαδημένου πουλιού που τον συντροφεύει όταν γράφει ασταμάτητα και με πάθος στη γραφομηχανή του το βιβλίο του. Είναι ατρόμητος, αν και συνετά προσεκτικός, με τη γάτα του γείτονα. Γενικά, όμως, μισεί όλες τις γάτες… Δεν μιλάει ποτέ, αυτό θα παραήταν ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό, αλλά καταφέρνει να εκφράσει όλα τα απαραίτητα, με γκριμάτσες και «μπαλόνια σκέψης» πάνω από το εύγλωττο σκίτσο.

«Ραν Ταν Πλαν», ο ηλίθιος

Όταν το όνομα Ραν Ταν Πλαν γίνεται συνώνυμο της ηλιθιότητας, τότε ο σκύλος που ενίοτε συμπρωταγωνιστεί με το φτωχό και μοναχικό καουμπόι Λούκυ Λουκ, κερδίζει επάξια μία θέση στο πάνθεον των αθανάτων. Και είναι αυτή ακριβώς η ηλιθιότητα που κάνει τον απροσδιόριστης ράτσας σκύλο όχι απλά αξιαγάπητο, αλλά πραγματικό ήρωα με εκατομμύρια θαυμαστές σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Λούκυ Λουκ –και ίσως μόνο αυτός– τον συμπαθεί, ο Ραν Ταν Πλαν όμως τον θεωρεί αχώνευτο και αντιπαθητικό. Αντιθέτως, χαρίζει «όλους τους θησαυρούς της ψυχής του» στον κακό Τζόε Ντάλτον που τον μισεί θανάσιμα, αφού είναι υποχρεωμένος να τον κουβαλά πάντα μαζί του, δεμένο στη σιδερένια του μπάλα.

Κύριο χαρακτηριστικό του Ραν Ταν Πλαν είναι η παντελής απώλεια της αίσθησης του χρόνου. Μπορεί κάποιος να του πατήσει την ουρά, αλλά εμείς θα ακούσουμε το χαρακτηριστικό «κάι–κάι» μετά από αρκετές σελίδες…

Μόνιμα πεινασμένος, ο… φύλακας Ραν Ταν Πλαν χρησιμοποιεί την αλάνθαστη όσφρησή του μόνο όταν πρόκειται για φαΐ, και τα όνειρά του συντροφεύουν ατέλειωτες σειρές με λουκανικάκια και βουνά από χοιρομέρια. Η Ντόλυ, το αγαπημένο άλογο του Λούκυ Λουκ, θεωρεί αδιανόητο για οποιονδήποτε να ασχολείται με αυτό το σκυλί, ο ίδιος όμως παίρνει την εκδίκησή του όταν σε μία από τις περιπέτειες του Morris γίνεται αποδέκτης μιας απίστευτης κληρονομιάς κάνοντας όλους εμάς να δακρύζουμε από τα γέλια, βλέποντας τον κληρονόμο να απολαμβάνει τόνους φαγητού, χρυσά περιλαίμια και πανέμορφες σκυλίτσες ως νεοφερμένες νύφες.

Συνέχισε Ραν Ταν Πλαν. Εμείς σε αγαπάμε…

«Ιντεφίξ», ο παιχνιδιάρης

Ο πιστός και αχώριστος σύντροφος του Οβελίξ τις περισσότερες φορές περνά απαρατήρητος δίπλα στον όγκο του αφεντικού του (και για να μην παρεξηγηθούμε, ο Οβελίξ δεν είναι χοντρός, μόνο λίγο παχουλός…). Οι προσεκτικοί αναγνώστες, όμως, θα διακρίνουν τη μικρόσωμη ασπρόμαυρη φιγούρα σχεδόν σε όλες τις περιπέτειες των ιδιόρρυθμων Γαλατών.

Ο Ιντεφίξ έκανε το ντεμπούτο του στο «Ο Αστερίξ και το Συμπόσιο» κι έκτοτε δεν εγκατέλειψε το πλευρό του Οβελίξ σε όλες τις περιπέτειες που ακολουθούν.

Το σκυλί μάλιστα έχει και οικολογικές ανησυχίες, καθώς παθαίνει παράκρουση με τους Ρωμαίους (οι οποίοι ως γνωστόν είναι τρελοί) και αρκείται να αποδεικνύει την… τεράστια δύναμή του, κόβοντας τα ξερόκλαδα που περισσεύουν.

Συχνά ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ, εκτιμώντας τις ικανότητές του, τον καλούν να παραστεί μάρτυρας σε διαφορές με συγχωριανούς τους κι εκείνος τρισευτυχισμένος δίνει αξιοθαύμαστα δείγματα του πανούργου και παμπόνηρου χαρακτήρα του.

Το μικρό σκυλί με το κοντό τρίχωμα και την απίστευτη ζωηράδα ξεπερνά τον καλύτερο του εαυτό στο «Αστερίξ και Κλεοπάτρα», όταν καταφέρνει να βγάλει τους φίλους του από το λαβύρινθο μιας πυραμίδας, τρέποντας σε άτακτη φυγή έναν άλλο σκύλο, αφού έχει γλείψει τα υπολείμματα του διάσημου μαγικού φίλτρου από τον πάτο της μαρμίτας. Η αγαπημένη φράση του ήρωάς μας; «Γουφ, γουφ, φουφ…».

«Σούπερ Γκούφυ», ο… διχασμένος

Η φαντασία του Γουόλτ Ντίσνεϊ δημιούργησε τον χαζούλη και ντροπαλό Γκούφυ για να συντροφεύει τον πανέξυπνο και ατρόμητο Μίκυ Μάους στις τολμηρές του περιπέτειες. Μαζί έχουν δημιουργήσει ένα αχτύπητο δίδυμο που συντροφεύει πάνω από πενήντα χρόνια εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο. Γκαφατζής, αδέξιος, αθώος, ο Γκούφυ είναι το αιώνιο θύμα, χωρίς όμως να το γνωρίζει, αφού πάντα, την τελευταία στιγμή, η έμπνευση του δημιουργού του τον σώζει από τις δύσκολες καταστάσεις.

Υπάρχει όμως και κάτι που ανατρέπει τα δεδομένα για τον αιωνίως αγαθιάρη Γκούφυ. Χρειάζονται μόλις κάνα δύο σούπερ φιστίκια από το καλά κρυμμένο σακουλάκι και… ΤΑΝΤΑΧΧΧΧ!

Ο ήρωάς μας μεταμορφώνεται σε Σούπερ Γκούφυ και παίρνει στα χέρια του την κατάσταση, σώζοντας τους φιλήσυχους κατοίκους της Λιμνούπολης από τους ατελείωτους κακούς που την περιβάλλουν.

Η επιτυχία του Γκούφυ, πάντως, τον καθιέρωσε και ως πρωταγωνιστή στην ομώνυμη ταινία, κάνοντας ευτυχισμένα όχι μόνο τα εκατομμύρια πιτσιρίκια που συνέρεαν στους κινηματογράφους τραβώντας επίμονα το χέρι των γονιών, αλλά και την παραγωγό εταιρεία που είδε τα κέρδη της να εκτινάσσονται στα ύψη…

«Πλούτο», ο αντιήρωας

Πάντα πιστός στον Μίκυ Μάους, ο Πλούτο είναι τις περισσότερες φορές ένα περίεργο, αλλά ντροπαλό κουτάβι. Μάλιστα, μόνο μία φορά έχει «μιλήσει» στο φιλμ μικρού μήκους: «Το κυνήγι του ταράνδου», το 1931. Έκτοτε έχει περιοριστεί σε σιωπηλούς ρόλους χωρίς όμως να χάνει τίποτα από την ακαταμάχητη γοητεία του.
Μην σας ξεγελά όμως το αθώο παρουσιαστικό του. Όταν ο Μίκυ κινδυνεύει, καλά θα κάνετε να προσέχετε γιατί ο Πλούτο μεταμορφώνεται στον πιο γενναίο φωνακλά σκύλο του κόσμου. Αιωνίως αισθάνεται παραμελημένος, κυρίως όταν το αφεντικό του φεύγει για δουλειά και υποχρεώνεται να μείνει μόνος στο σπίτι. Το… προσωπικό του δράμα όμως γιατρεύεται, ευτυχώς γρήγορα. Ένας καλός υπνάκος είναι ό,τι πρέπει για να ξεχνάει κανείς τον πόνο του…